Doimhniú daonlathach agus rathúnas daonlathach san Aontas Eorpach

An chontrárthacht mhór

Mar shaoránaigh an Aontais tá cónaí orainn i limistéar saoirse, an limistéar Eorpach, táimid faoi shaoirse, cuirimid sinn féin in iúl gan bhac, is rogha linne, agus gluaisimid gan bhac. Gan srianta, is féidir linn taithí a fháil ar an Eoraip ar bhealaí éagsúla, is féidir linn a bheith mar shaoránaigh, mar náisiúin, agus mar fhéiniúlacht ar leithligh. Is féidir linn staidéar a dhéanamh agus oibriú áit ar bith san AE, tá an t-airgeadra coiteann againn, agus tá an seasamh atá againn sa domhan láidir.

Mar shaoránaigh an Aontais, beimid ag scaradh ón gcóras nua rialachais, i limistéar saoirse, tá an tsaoirse rogha polaitiúla lag. Cé a chinneann todhchaí na hEorpa, cé as a nglacann siad orduithe, cén áit a bhfaigheann siad an dlisteanacht? Tá ár gceannasacht tugtha ar láimh againn do struchtúir thrasnáisiúnta nach bhfuil faoi smacht againn, cé a fheidhmíonn ceannasacht agus cé hiad? Cén chaoi a ritheann an Coimisiún Eorpach ceaptha reachtaíocht, cé a leagann síos reachtaíocht agus cé a thugann breith ar a reachtaíocht? Cé mhéad cumhachta polaitiúla atá ag Parlaimint na hEorpa, cé mhéad atá ag an gComhairle Eorpach? Ceisteanna reitriciúla, déantar cinntí criticiúla san Aontas Eorpach de réir an chumhachta a chuireann an Chomhairle Eorpach in iúl, i seomraí dúnta ina bhfuil cumhacht pholaitiúil agus, go háirithe, cumhacht eacnamaíoch gach tíre ar leith ina toisc ríthábhachtach. Tugann an Coimisiún Eorpach an fhoirm dhlíthiúil, agus cuireann sé cinntí in easnamh, rud a fhágann nach bhfuil an nós imeachta comhchinnteoireachta daonlathach go páirteach. Cé chomh héasca agus is féidir do shaoránaigh an Aontais na cinntí seo a leanúint, cé atá in ann moladh a thabhairt dóibh, agus cé dó ar féidir leo freagrachtaí a leagan orthu? Tá easpa cuntasachta sa tsamhail Eorpach rialachais, tá easpa smachta dhaonlathaigh ann, agus tá easpa sainordaithe ann i measc an phobail. Tá grúpaí polaitiúla ag teacht chun cinn, agus ceaptar iad de réir nósanna imeachta atá deacair don ghnáthshaoránach, bíonn cuma an tseanfhaisnis ar thoghchán simplí na ndaoine, agus is fearr a fhios ag an duine a bhfuil cumhacht aige san Eoraip “go maith” na hEorpa ná duine ar bith eile. Is minic a bhíonn díospóireachtaí ag an Eoraip ar luachanna mar chlúdach dá lochtanna féin, cuireann an díospóireacht maidir leis an athrú aeráide i bhfolach go bhfuilimid ar cheann de na truaillitheoirí is mó ar domhan, cuireann an díospóireacht ar son na síochána faoi cheilt go bhfuilimid ar cheann de na déileálaithe arm is mó, agus an sceipteachas a chuirimid in iúl maidir leis an údarásaíochas atá i réim i gcuid mhór den domhan ár n-easnamh daonlathach féin a cheilt.

Abhaic eacnamaíoch agus pholaitiúil

Tá easpa neamhspleáchais pholaitiúil ag an Aontas, glactar le saincheisteanna de chuid an Aontais ar bhonn leasanna ar leithligh, is réitigh rialála seachas athchóiritheoirí iad, agus i bhformhór na gcásanna, déanann sé comhréitigh agus céimeanna beaga agus athraíonn an domhan ó bhonn. Mar gheall ar an gcaoi a n-atáirgeann cinntí neamhionannais agus nach dtugann an AE spreagadh dó. Go minic, bíonn na rialtais náisiúnta ar an gcuma a bhíonn ar dhreacha, an t-aon dream atá cuntasach, na cinn a nochtadh do dhíospóireacht agus d’áitíocht toghcháin. Creat a chuireann easpa pholaitiúil na n-institiúidí Eorpacha i bhfolach, a neamhábaltacht dul i dteagmháil leis an AE mar atá sé dáiríre, mar atá sé, mar chóras d’eintitis atá an-idirspleách agus a bhfuil cur chuige comhtháite ag teastáil lena aghaidh. Níl ceannaireacht shoiléir ag AE a thugann aghaidh ar an iomlán, a dhéanann cinntí don iomlán, a tharraingíonn cumhacht agus gradam as an iomlán, a aontaíonn an t-iomlán.

An méid atá á iarraidh againn

Mar shaoránaigh Eorpacha, tá ceart vótála de dhíth orainn siúd a chuireann ceannasacht in iúl san Aontas, ar bhonn na slándála, an chomhtháthaithe shóisialta, agus folláine gach duine againn. Léiríonn trí ghéarchéim i ndiaidh a chéile, an ghéarchéim fiachais, an ghéarchéim paindéime agus an cogadh san Úcráin, an gá atá leis sin. Tá rialachas Eorpach a dhílleachtaítear trí phróisis dhaonlathacha ina luí siar ar an údarásaíochas ar fhulaing ár bpobail agus ar throid siad chun éalú uaidh. Tá géarghá le húdarás Eorpach a fhaigheann a ghradam agus a ghlacadh ó phobail na hEorpa, atá dlisteanaithe i gcoinsias phobail na hEorpa. Is iad seo na saintréithe a fhágfaidh go mbeidh an t-údarás Eorpach tapa agus éifeachtach ina chinntí, beidh sé ina nasc comhtháite idir sinn, ní na hionramhálacha agus an cúlra, agus ní a chuirfidh in iúl na cumhachta is láidre go dtí na cinn is laige.

Aithnímid nach furasta aistriú chuig údarás soiléir Eorpach a léiríonn sinn go daonlathach, ach go bhfuil sé riachtanach, agus dosheachanta. Is mithid do Bhunreacht na hEorpa an Bunreacht Eorpach a chur ar sos mar dhréacht ach a bheith foirmiúil agus gníomhach, agus tá sé de dhualgas ar an AE an pobal a chur ar an eolas faoin ngá atá le Bunreacht Eorpach a shaineodh Stát comhtháite Eorpach.

Is féidir le díospóireacht phoiblí dóchas a thabhairt. I ndomhan atá ag athrú ina bhfuil fórsaí nua ag teacht chun cinn, áit a bhfuil údarásaíochas ag scaipeadh, atá aontaithe ó thaobh na polaitíochta de, molfaidh an Eoraip a luachanna, beidh láithreacht láidir aici, beidh sí ina háit rathúnais agus saoirse i gcónaí. Le chéile is féidir linn a bhuachan.

Is féidir le díospóireacht phoiblí imní a mhaolú, sa díospóireacht seo: Beidh an saibhir a bhaint amach nach mbeidh an t-aistriú stuama cistí cónaidhme a bhaint díobh ar shaibhreas ach beidh saibhreas a chruthú inar féidir leo píosa a ghlacadh, tá samplaí stairiúla den sórt sin. A bhuí le daoine atá ag tacú leis an tslándáil náisiúnta, tuigeann siad go gcinntíonn córas slándála uile-Eorpach cobhsaíocht níos éifeachtaí, coinbhleachtaí réigiúnacha a chosc agus sreabha dídeanaithe atá ann dá bharr, go gcinntítear rochtain gan bhac ar acmhainní nádúrtha, agus go gcobhsaíonn sé praghsanna earraí. Tuigeann daoine a bhfuil stát beag beag acu go bhféadfaidh struchtúr láidir stáit fornáisiúnta tacú níos fearr le neamhthuilleamaíocht, agus le nuálaíocht, borradh a chur faoin táirgiúlacht, tionscal agus táirgeacht talmhaíochta na hEorpa a chosaint, tá tíortha móra eile tar éis a bheith ar thús cadhnaíochta agus tá siad ar thús cadhnaíochta. Tuigeann daoine a thacaíonn leis an bhféiniúlacht náisiúnta nach bhfuil aon fhéiniúlacht chomhshamhlaithe, ach is í an fhéiniúlacht Eorpach í atá neartaithe agus is í an fhéiniúlacht Eorpach an rud atá ann don fhéiniúlacht náisiúnta, chiníoch, ghnéis nó aon fhéiniúlacht eile.

Is mic léinn ó scoil sa Ghréig muid, phléamar go mion an méid atá i gceist leis an AE, an tionchar atá aige orainn agus an chaoi ar féidir linne, mar shaoránaigh an lae amárach, tionchar a imirt air. Is léir dúinn go bhfuil an stair ag athrú, tuigeann muid na dlúthchaidrimh láidre atá ag teacht chun cinn san Eoraip. Sa chomhthéacs nua leathnaithe seo, tá an ceart vótála riachtanach á éileamh againn, iarraimid gurb muidne na daoine a tharmligeann cumhacht ar an leibhéal fornáisiúnta, d’fhonn ár gcearta bunúsacha a dhaingniú, ár n-éilimh a chur in iúl, caidreamh cothrom a fhorbairt, coinbhleacht a sheachaint, comhar níos fearr agus dul chun cinn comhchoiteann. Ní ghlacaimid le comhaltaí na gcoistí agus na gcomhairlí cinneadh a dhéanamh in éagmais na gcoistí. Ní ghlacaimid le Síntiús ar an ardán polaitiúil Eorpach.

Is féidir leis an Eoraip, an mhór-roinn, an mhór-roinn a thug breith ar an daonlathas, enlightenment, cearta an duine, agus an stát, fós smaointe a ghiniúint, tá bunreacht trasnáisiúnta ag na geataí, agus dá luaithe a thuigimid é beidh muid níos sábháilte i ndomhan atá ag athrú.