The impact of the COVID-19 pandemic on the ECI implementation and future topics

Addressing the recent COVID-19 pandemic, the European Union has found its self in an unfamiliar form of crisis management. The actions that were executed by the EU member states lacked supervision and coordination; therefore, did not assure all commitments of the member states were well respected. We must construct consistent and binding procedures for all member states of the European Union, in case of such. It is essential to institute a common platform in order to avoid violations of human rights, notably focusing on cybersecurity and the right to privacy. This must be undergone with the aim to assure the security, personal data protection, and values the European Union stands for since its creation. It is fundamental to create a legislative tool that member states can refer to when assuring its citizen's rights and in case of breach will be penalized. In this context, we are addressing states that have declared an emergency situation defined by the Art. 5 of the Constitutional Act no. 227/2002 Coll; where the circumstances under which the state of emergency was declared were clearly unjustified, i.e. Slovakia. States are therefore acquiring exceptional rights over their population; that is to say, monitoring of its citizens residing within a given territory through telecommunications and private companies. As we do not have to further develop, this raises many questions concerning human rights in regard to European citizens. The measures must concern both private and professional activity, which is currently highly concentrated within the cyberspace. This concerns programs such as Zoom that are rapidly rising in popularity; even though, security professionals warn the lack of default settings as not safe. That is to state one example of many. Emphasizing the necessity to act, the European Union must be prepared to assure the security of its citizens while respecting human rights in case of the second wave of COVID-19 or any other possible pandemic.   

In theory the ECI would seem to be a wonderful way to encourage citizen participation, in that it enables a group of citizens to ask the European Commission to prepare a legislative proposal on a specific issue of interest to them. However, even before the COVID-19 pandemic, it received a lot of criticism.

Firstly, citizens have to invest a lot of time and effort in their projects, and there is very little prospect of a successful outcome. The figures show that although quite a lot of projects are accepted for registration, very few go on to have a legislative follow up by the European Commission. There is also a lack of transparency at the initial stage because the examination of the project takes place behind closed doors. Even when the project is successful and obtains one million signatures, the Commission is not obliged to take legislative action; in fact, there is no particular pressure on it produce legislation. The whole process is very slow and cumbersome and can take up to two years because of the various stages involved (the collection of signatures takes a year).

One improvement would be to simplify the collection of signatures so that it is quicker and less complicated to set up. Another measure, which has been proposed by Carnegie Europe, in order to put more pressure on the Commission to take action, would be hold hearings and debates in the national parliaments and the European Parliament at a much earlier stage in the procedure. This would also promote the ECI and publicise the very interesting projects that had been put forward but that the public was completely unaware of. Furthermore, given that coronavirus pandemic has impacted all sectors and made it more difficult to coordinate the preparation of a project, a special more flexible procedure should be put in place in crisis situations.

Under Article 1 of Regulation (EU) 2019/788 of the European Parliament and of the Council of 17 April 2019, on the European citizens' initiative, EU citizens are empowered to petition the European Commission to submit a legislative proposal on any EU-related matter, which they feel needs addressing. In order for an initiative to be admitted by the Commission, ECI organizers must obtain at minimum one million signatures (Article 3(1)(a) of Regulation (EU) 2019/788). 

With the current COVID-19 pandemic, however, it has become increasingly difficult (if not impossible) for ECI organizers to carry out their campaigns and obtain signatures on paper (Council of the EU, 2020). 

In an effort to remedy the situation, the European Commission has submitted a proposal in which it proposes, among other things, to extend the collection period by 6 months (ibid, 2020). 

In addition to the Commission's proposal, I would suggest that campaigning be carried out online. Concretely, ECI organizers could use social media platforms (such as Facebook, Instagram, Twitter, Youtube, etc.) along with video-conferences to promote their initiatives and discuss ideas. I would also suggest that the collection of signatures be conducted electronically (at least until the situation reverts back to "normal").

While this will in no way replace campaigning in person, it is the best viable option available in that it preserves citizens' right to freedom of expression.

That being said, the EU will have to remain vigilant. While digitalisation may have its perks (its rapid and efficient), it can also pose some issues such as misinformation, hacking, identity theft, etc., which could violate fundamental rights as enshrined in the European Declaration of Human Rights (1950).

Η ΕΠΠ είναι μια σημαντική μέθοδος που οι ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να εκφράσουν τις ανησυχίες τους και να συζητήσουν θέματα καίριας σημασίας που τους αφορούν· θεωρητικά, τα άτομα αυτά ενώνουν τους ανθρώπους για να φέρουν ένα συγκεκριμένο θέμα και, με αρκετές υπογραφές, μπορούν να απευθυνθούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για περαιτέρω ανάπτυξη. Ωστόσο, λόγω της τελευταίας πανδημίας του Coved-19, σημειώθηκαν πολλές καθυστερήσεις και εμπόδια που «σταμάτησαν» την εν λόγω διαδικασία. 

Πολλοί δηλώνουν ότι η ΠΕΠ δέχεται επικρίσεις πολύ πριν από την πανδημία. Με ζητήματα όπως οι χρονοβόρες διαδικασίες, η έλλειψη διαφάνειας και ακόμη και η αβεβαιότητα ως προς την εφαρμογή των αλλαγών, από τη στιγμή που η νομοθεσία περιέλθει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μόνο τα πρώτα στάδια απαιτούν πολύ χρόνο και προσπάθεια για την έναρξη νομοθεσίας, με πολύ χαμηλό ποσοστό επιτυχίας της νομοθεσίας που διέρχεται. Επιπλέον, η περίοδος αναμονής για την παραλαβή των υπογραφών είναι ένα έτος και οι υπόλοιπες δράσεις μπορούν να διαρκέσουν ένα ακόμη έτος. Επιπλέον, η εξέταση/συζήτηση της νομοθεσίας δεν δημοσιεύεται κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής της και, ως εκ τούτου, δεν εξασφαλίζει διαφάνεια για τους πολίτες. Όλα αυτά τα μείζονα θέματα δεν ήταν μόνο παρόντα αλλά είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην ΕΠΠ και το φόρουμ της πριν από την πανδημία. Ως εκ τούτου, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί από τότε που η Coved-19. 

Ήταν εξαιρετικά δύσκολο για τους πολίτες να υλοποιήσουν τα προγράμματά τους και να είναι σε θέση να εφαρμόσουν ενδεχομένως την ευρωπαϊκή νομοθεσία, καθώς και για σχεδόν αδύνατο να λάβουν ψήφους. Ωστόσο, με την πρωτοβουλία των Ευρωπαίων πολιτών 2.0, είναι πλέον ευκολότερο να υπογραφούν διαδικτυακές πρωτοβουλίες με πολύ λίγα προσωπικά δεδομένα. Συνιστώ ανεπιφύλακτα στην ανάπτυξη του διαδικτυακού φόρουμ, το οποίο θα διευκολύνει ολόκληρη τη διαδικασία, από την αρχή έως το τέλος. Καθώς και τη δημιουργία μιας ισχυρής παρουσίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η οποία να είναι εύκολα προσβάσιμη σε όλους τους Ευρωπαίους. Τέλος, όλα τα ζητήματα που θίγονται από την πανδημία, ιδίως όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ιδιωτική ζωή των ανθρώπων, θα πρέπει να επικεντρωθούν σε μεγάλο βαθμό στην επερχόμενη χρονική περίοδο.

Προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της πανδημίας του κορωναϊού στην εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών και να δοθούν ουσιαστικές παρατηρήσεις στις εξαίρετες συνεισφορές των συναδέλφων μου, έχω επιλέξει να κοιτάξω το πρόσφατο παρελθόν της.

Η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών αντιπροσωπεύει, εννοιολογικά, τον βαθμό κάθετης ολοκλήρωσης στη χάραξη πολιτικής στην οποία αποσκοπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Θεωρείται το «πρώτο διεθνικό εργαλείο συμμετοχικής δημοκρατίας». Θεωρητικά τουλάχιστον, η ΕΠΠ αποτελεί απόδειξη της επιτυχίας της ΕΕ στη μαζική της επιχείρηση να φέρει σε πέρας την πολιτική της σε επίπεδο ηπείρου σε επίπεδο ηπείρου, διατηρώντας παράλληλα και προωθώντας δημοκρατικές και πλουραλιστικές αξίες. Στην πράξη, ωστόσο, η ΕΠΠ έχει αποτελέσει ακόμη μαγνήτη για την κριτική των ακτιβιστών και των ακτιβιστών. Οι απογοητεύσεις αυτές περιγράφονται πολύ έντονα στην παρούσα συνέντευξη του 2015 με τον György Schöpflin (https://www.youtube.com/watch?v=rYr3t9Yhrqk). «Η αποτυχία ενδέχεται να είναι πολύ αυστηρή», σύμφωνα με τον κ. Schöpflin στη συνέντευξη, «αλλά δεν υπήρξε επιτυχία». Αυτό συνήθως αποδίδεται στους περιορισμούς που αναφέρονται λεπτομερώς στις άλλες συνεισφορές για το εν λόγω νήμα.

Μεγάλο μέρος της πίστωσης της ΕΕ και της ΕΠΠ, πολλές από τις επικρίσεις που αφορούσαν το βίντεο του κ. Schöpflin και τους ακτιβιστές που περιλαμβάνονταν στο βίντεο εξετάστηκαν στο πλαίσιο μιας μεγάλης μεταρρύθμισης της πλατφόρμας ΕΠΠ το 2020. Η πρωτοβουλία, γνωστή ως «ECI 2.0», ξεκίνησε στις 1 Ιανουαρίου 2020. Η πλατφόρμα ήρθε σε εφαρμογή ενός απλουστευμένου μηχανισμού καταχώρισης και της ενσωμάτωσης του φόρουμ για την προώθηση ενός υψηλότερου επιπέδου δέσμευσης και συζήτησης όσον αφορά την ΕΠΠ (αλλαγές στις φάσεις εγγραφής & υπογραφής, καθώς και μια ενδεχόμενη αλλαγή στην τάση των θεμάτων όπως καθοδηγούνται από το φόρουμ). οι εν λόγω τροποποιήσεις είναι δυνητικά ρηξικέλευθη, επιχειρώντας έτσι να μετρήσουν ή να χαρακτηριστούν αποτελεσματικά, αμέσως μετά την υλοποίησή τους, ακόμη και προτού ληφθεί υπόψη η τρέχουσα κρίση. Επιπλέον, λόγω των συνθηκών που επιβλήθηκαν από την πανδημία COVID-19, η ΕΕ δεν ήταν σε θέση να προωθήσει και να οργανώσει τη νέα αυτή πλατφόρμα, καθώς και την αναμενόμενη. (όπως φαίνεται από την εκδήλωση της 6 Μαρτίου 2020 σχετικά με την αναβάθμιση της «ECI 2.0», η οποία καθυστέρησε μέχρι νεωτέρας· Https://citizens-initiative.europa.eu/conference-european-citizens-initiative-20-design-engage-impact_en)

Αυτό δημιουργεί επίσης ορισμένες νέες ερωτήσεις· Πώς μπορεί η ΕΕ να λειτουργήσει ως καταλύτης για την εφαρμογή και την έγκριση της νέας «ΕΠΠ 2.0» στο μετά το COVID 19 κλίμα; Μπορεί η ΕΕ να συμπεριλάβει ορισμένες από τις μεταρρυθμιστικές προτάσεις άλλων σε αυτό το νήμα (εκστρατείες κοινωνικού δικτύου και ηλεκτρονικές υπογραφές κλπ.) στο σχέδιο «ΕΠΠ 2.0» ή παρόμοια πρωτοβουλία για τη μεταρρύθμιση στο εγγύς μέλλον;

Η έναρξη του 2020 ήταν για πολλούς μας έναν θαυματουργό γεγονός, γεμάτο με ελπίδα για την προσεχή δεκαετία. Για τους ευρωπαίους πολίτες, η κρίση στον τομέα της υγείας στην επαρχία Wuhan άρχισε να απέχει πολύ από τις ανησυχίες τους έως ότου να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα και τη σημασία αυτής της υγειονομικής κρίσης. Από τώρα και στο εξής, το 2020 είναι εγγενές έντυπο Coved-19. Τον Μάιο οι ηγέτες της ΕΕ αποφάσισαν να υποβάλουν πρόταση για σχέδιο ανάκαμψης της βραχυπρόθεσμης ενίσχυσης ύψους 750 δισεκατομμυρίων ευρώ στον προϋπολογισμό της ΕΕ και αναθεωρημένο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό. Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης επικεντρώνεται σε τέσσερις διαφορετικές προτεραιότητες: περιορίζοντας την εξάπλωση του ιού, αποδεικνύοντας την έρευνα για τις θεραπείες και τα εμβόλια, εξασφαλίζοντας την παροχή ιατρικού εξοπλισμού και υποστηρίζοντας την απασχόληση, τις επιχειρήσεις και, τέλος, την οικονομία. Σε ό, τι αφορά την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών (ΕΠΠ), έχουμε ήδη στερηθεί προσωρινά ένα βαθμό από την ελευθερία κυκλοφορίας μας, είναι η αποτελεσματική συμμετοχική δημοκρατία που θα επηρεαστεί αρνητικά από την κρίση; Δεδομένου ότι αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του τμήματος σχετικά με τη συμμετοχική δημοκρατία της Συνθήκης της Λισαβόνας, η ΕΠΠ επιτρέπει στους πολίτες της ΕΕ να προσδιορίζουν ένα κοινό ζήτημα και να ζητούν την ανάληψη δράσης.

Το βασικό πλαίσιο για την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών προβλέπεται στο άρθρο 11 παράγραφος 4 της ΣΕΕ και στο άρθρο 24 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ αναφέρονται λεπτομερώς οι γενικές αρχές των διαδικασιών και των προϋποθέσεων. Το 2020 η Επιτροπή είχε ως στόχο να αναπτύξει περαιτέρω την ΕΠΠ και να καταστήσει τη διαδικασία πιο προσιτή. Ωστόσο, λόγω της υγειονομικής κρίσης, η συλλογή υπογραφών φαίνεται να είναι περίπλοκη καθώς και η αποδοχή του έργου, δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προτεραιότητες που συνδέονται με την τρέχουσα κρίση. Η πρωτοβουλία του 2020 για την ενίσχυση της ΕΠΠ ήδη επεκτείνει το χρονοδιάγραμμα για τη συλλογή υπογραφών διάρκειας έξι μηνών, αλλά με περιορισμένη επαφή, αυτό ενδέχεται να μην είναι αρκετό. Ωστόσο, σε μια ψηφιακή εποχή, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε τις διαθέσιμες τεχνολογίες. Αυτό θα επιτρέψει μεγαλύτερη προβολή και μπορεί να ενισχύσει τη διαφάνεια της διαδικασίας καθώς και να είναι πιο προσιτή.

Μια σημαντική αλλαγή που θα μπορούσε να επιφέρει η Coved-19 όσον αφορά την ΕΠΠ είναι οι πρωτοβουλίες. Πράγματι, στην πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου αναφέρεται ότι οι νέες πρωτοβουλίες πρέπει να σχετίζονται με τις επιπτώσεις που προκαλεί η Coved-19.

Από το 2011 εγκρίθηκαν μόνο τέσσερις πρωτοβουλίες, από τις οποίες προκύπτει ότι είναι σημαντικό να καταστεί πιο προσιτή.

Η COVID-19 είχε τεράστιο αντίκτυπο στον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ και των παγκόσμιων λειτουργιών, είχε σοβαρό αντίκτυπο στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία μας. Στο βαθμό που αυτοί οι τελευταίοι μήνες συμπληρώθηκαν με αρνητικά γεγονότα, μας έδωσε επίσης τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσουμε ποια θέματα χρειάζονται άμεση προσοχή. Η ΕΠΠ και η Ευρωπαϊκή Ένωση επικεντρώνονται στη συντριπτική πλειονότητα των θεμάτων, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών θεμάτων όπως η αλλαγή του κλίματος, αλλά άλλα σημαντικά θέματα όπως η προστασία της ιδιωτικής ζωής δεν έτυχαν της προσοχής. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ασφάλισης, η προστασία της ιδιωτικής ζωής κατέστη ευαίσθητο θέμα μέσω της παρακολούθησης των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και των μη εξασφαλισμένων μέσω διαδικτύου κλήσεων.

Πολλές χώρες εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης χρησιμοποιούν την τεχνολογία παρακολούθησης εφαρμογών για την καταπολέμηση του Coved-19, ορισμένες μάλιστα ανταλλάσσουν πληροφορίες μεταξύ τους, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ανταλλάσσοντας δεδομένα με τη Γερμανία και την Ιταλία. Η συζήτηση μεταξύ της διασφάλισης της υγείας των πολιτών της ΕΕ και της προστασίας της ιδιωτικής ζωής των πολιτών αποτελεί μακρά και πολύπλοκη συζήτηση. Το θέμα αυτό εντάσσεται στη συζήτηση, καθώς αποτελεί παράδειγμα του πώς μπορούν να συλλεχθούν και να διαβιβαστούν εύκολα ιδιωτικές πληροφορίες, όπως η τοποθεσία και η συλλογή δεδομένων. Η εμπλοκή κατέδειξε μόνο ένα υφιστάμενο ζήτημα σχετικά με την προστασία της ιδιωτικής ζωής, εφόσον πριν από τον Coved-19 πολλές κυβερνήσεις και ιδιωτικές εταιρείες έχουν συλλέξει δεδομένα για τους χρήστες, παρόλο που δεν το κρύβουν δεν το αναφέρουν ρητά. Το πιο αξιοσημείωτο παράδειγμα που ήταν γνωστό πριν από λίγους μήνες, αλλά μόλις πρόσφατα ήρθε στο φως, είναι ο τρόπος με τον οποίο το δημοφιλές πλαίσιο TikTok ήταν η συλλογή δεδομένων από τους χρήστες και τη διαβίβαση των στοιχείων στην κινεζική εταιρεία που δημιούργησε τον TikTok.

Η αλλαγή στην έννοια της ΕΠΠ είναι απαραίτητη και οι τάσεις των θεμάτων. Χωρίς να εγκαταλειφθούν άλλα σημαντικά θέματα, όπως η αλλαγή του κλίματος, η ΕΠΠ και η ΕΕ πρέπει οπωσδήποτε να δώσουν προτεραιότητα στην προστασία της ιδιωτικής ζωής σε υψηλότερο επίπεδο, ενώ σίγουρα οι πολίτες της ΕΕ χάνουν ένα από τα σημαντικότερα ανθρώπινα δικαιώματά τους, την ιδιωτικότητά τους. 

Η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών (ΕΠΠ) είναι ένα εργαλείο που παρέχει στους πολίτες τη δυνατότητα να επηρεάζουν τη χάραξη των πολιτικών της ΕΕ. Θεωρείται το «πρώτο διεθνικό εργαλείο συμμετοχικής δημοκρατίας». Ωστόσο, από τη δημιουργία του το 2011, μόνο τέσσερις πρωτοβουλίες έχουν φτάσει στον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών (Right2Water, One of Us, Stop Vivisection, και Ban Glyphosate) και μόνο το τελευταίο έχει φτάσει στο κοινοβούλιο (2014) και μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Αυτό δείχνει πόσο δύσκολο και απίθανο είναι να μπορεί να επηρεάσει την πολιτική της ΕΕ.

Ωστόσο, όπως έχει δείξει η πανδημία, μια ισχυρή και ενωμένη κοινωνία των πολιτών είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ, και η ΕΠΠ μπορεί να συμβάλει σημαντικά σε αυτό. Πώς μπορεί η ΕΠΠ να γίνει το εργαλείο που χρησιμοποιούν όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες για να ζητήσουν βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Πώς μπορεί η ΕΠΠ να καταστεί το συμμετοχικό εργαλείο που υποτίθεται ότι θα πρέπει;  

Η πρότασή μου είναι ότι η ΕΠΠ θα πρέπει να καταστήσει το φόρουμ της πιο ορατό, καθιστώντας την εκστρατεία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να βοηθήσει τους πολίτες να γνωρίζουν περισσότερα σχετικά με την ΕΠΠ. Δώσατε χρόνο για να μάθω σχετικά με την ΕΠΠ. Κατά τη γνώμη μου, η ΕΠΠ θα πρέπει να παρουσιάζεται υπό μορφή: ένα εξαιρετικό εργαλείο για τη διακρατική δημοκρατία και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό θα πρέπει να προωθηθεί μέσω πλατφορμών μέσων κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Twitter, Youtube ή Instagram), ακόμη και μέσω εφημερίδων από τα διάφορα κράτη μέλη. Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αυτό είναι η εκστρατεία στο εσωτερικό των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, μεταξύ των υπαλλήλων του οργάνου, καθώς και στα πανεπιστήμια στις Βρυξέλλες και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.Η ΕΠΠ θα μπορούσε επίσης να δημιουργήσει ένα κανάλι στο Youtube στο οποίο θα μπορούσε να εξηγήσει τις διάφορες πρωτοβουλίες που συζητούνται επί του παρόντος. Αυτό μπορεί να διευκολύνει τη διαδικασία συλλογής υπογραφών και να υποδαυλίσει τη συμμετοχή του κοινού στην ΕΠΠ.