„Europeanen voor veilige connectiviteit” roepen op tot een sterkere regulering van de megaconstellaties van satellieten

„Europeanen voor veilige connectiviteit” is een coalitie van nationale en internationale organisaties die zich bewust zijn van de negatieve gevolgen van de moderne communicatietechnologieën. Wij benadrukken dat we niet tegen technologie zijn, maar voor veilige technologie en veilige verbindingen.

In ons Europees burgerinitiatief „Stop (((5G)) — Stay Connected but Protected” hebben we 23 voorstellen. We roepen onder meer op tot een onmiddellijk moratorium op 5G-satellieten in de hele wereld totdat de negatieve gevolgen voor het milieu zijn opgelost (voorstel 17 van ons EBI) en wij verzoeken om de milieueffectbeoordeling van alle ruimtevaartprojecten tot prioriteit te maken in het Europees ruimtevaartbeleid (voorstel 18 van ons EBI).

Telecommunicatiesatellieten spelen een belangrijke rol in de 5G-strategie om satellieten in 5G-netwerken te integreren.

Wij vrezen dat de uitrol van 5G een experiment kan vormen op mens en milieu, aangezien uit veel studies blijkt dat de huidige radiofrequente elektromagnetische velden (RF EMF) onveilig zijn en 5G niet is getest op gezondheids- en milieueffecten voordat ze op de markt worden gebracht. In ons EBI en andere artikelen komen veel andere kwesties aan bod. In dit artikel wordt slechts één ervan besproken.

Hoe is het allemaal begonnen?

De mens begon de ruimte te veroveren met de lancering van de eerste kunstmatige satelliet van de aarde, de Sovjet-satelliet Sputnik 1, in 1957. Na de Tweede Wereldoorlog opende ruimtevaarttechnologie nieuwe mogelijkheden voor astronomeren om het universum te verkennen. In het recente verleden is het tijdperk van satellieten met een lage omloopbaan, die niet gericht zijn op de ruimte maar op de aarde, aangebroken. Zij bieden internet, geografische of zelfs militaire diensten aan en hun aantal neemt momenteel snel toe.

De Internationale Telecommunicatie-unie (ITU) heeft een innovatieve nieuwe, op kilometers gebaseerde aanpak vastgesteld voor de uitrol van niet-GPO-systemen, met inbegrip van megaconstellaties in een lage baan om de aarde. De Federal Communications Commission (FCC) van de Verenigde Staten heeft veel vergunningen voor satellietconstellaties verleend en zelfs het gestroomlijnde uniforme vergunningskader goedgekeurd.

Sommige vergunningen van de FCC en aantal toegestane satellieten:
Boeing (3 november 2021) — 147 satellieten OneWeb
( augustus 26, 2020) — 2000 satellieten
Kuiper (30 juli, 2020) — 3236
ViaSat (23 april, 2020) — 20 satellieten
Theia (9 mei 2019) — 112 satellieten
Kepler (15 november 2018) — 112 satellieten
Telesat (15 november 2018) — 117 satellieten LeoSat
(15 november 2018) — 78 satellieten
SpaceX (maart 29, 2018) — 4425 satellieten
TOTAL 10275 satellieten

Hoewel de ITU draadloze frequenties beheert, is er geen internationaal orgaan dat bevoegd is om satellietlanceringen te reguleren. In 2020 riep de regering van het Verenigd Koninkrijk de Verenigde Naties op om internationale besprekingen op te zetten om overeenstemming te bereiken over de wijze waarop landen verantwoordelijk moeten werken in de ruimte, en in 2021 heeft het nieuwe hoofd van het Europees Ruimteagentschap (ESA) de Europese leiders opgeroepen om in te grijpen en te coördineren om te voorkomen dat de CEO van SpaceX Elon Musk de ruimtevaarteconomie zijn persoonlijke speelplaats maakt.

De leden van het wetenschappelijk organisatiecomité SATCON1 in hun SATCON1-verslag maken zich zorgen over de 100,000 of meer LEOsats die door veel bedrijven en veel regeringen zijn voorgesteld. Veel andere wetenschappers volgen deze ontwikkeling met bezorgdheid omdat zij verschillende bijwerkingen zien. Hieronder worden drie genoemd.

Krediet: Creative Commons Attribution 4.0 International License
New Starlink satellieten die het zonlicht weergeven. In de afgebeelde composiet van 33 blootstellingen zijn parallelle strepen van Starlink-satellieten zichtbaar over Zuid-Brazilië. Zonnebloemen brengen de voorgrond om, terwijl een heldertje of toevallig op de rechterbovenkant werd gevangen.
Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/File:StarlinkTrails_Filter_1080.jpg 

Ruimteschroot

De Low Earth Orbit (LEO) wordt beschouwd als de omloopbaan van onze planeet op een hoogte van ongeveer 160 tot 1,000 km boven zeeniveau.

Dit gebied behoort tot de atmosfeer (als onderdeel van de ionosfeer) en door de interactie met de omgeving hebben de satellieten een korte levensduur (ongeveer 5 jaar) en moeten zij worden gedeorbileerd wanneer ze de ozonlaag beschadigen tijdens de verbranding. Door deze te vervangen moeten steeds meer satellieten van start gaan in een tijd waarin Europa aandringt op groene energie.

Tegelijkertijd hebben de satellieten ook een bepaald faalpercentage. Eenccording naar Jonathan McDowell, een astronomeer in het Harvard-Smithsonische Centrum voor Astrofysica: „Een faalpercentage van ongeveer 2,5 % is in deze sector niet te slecht, maar als dat aantal voor de gehele geplande vloot van SpaceX aanwezig is, kan dit leiden tot meer dan 1,000 dode satellieten.”

Dit kan op zijn beurt leiden tot een aanzienlijke toename van het aantal botsingen, wat zal leiden tot de vorming van nieuw ruimteschroot (botsingscascadering genaamd Kessler-effect).

Het hoofd van het Russisch Centraal Research Institute for Machine Building (een onderdeel van de Russische staatsruimtevaartorganisatie ROSCOSMOS) Igor Bakaras zegt in een recent interview (in het Russisch) dat er momenteel ongeveer 7,000 ton ruimteschroot is in omloopbanen nabij de aarde (terwijl er nog eens 3,000 ton actieve ruimtevaartuigen zijn).

ASTRIAGraph, een kader dat monitoring, beoordeling en verificatie van ruimtegedrag mogelijk maakt, heeft een interactieve kaart van de objecten rond de aarde ontwikkeld, waar u de Show debris box kunt controleren om het afval weer te geven.

Licht- en radioverontreiniging

Het aantal kunstmatige objecten in de baan om de aarde beperkt reeds de astronomische waarnemingen, niet alleen in het optische maar ook in het radiospectrum.

Astronomie „Astrofysics” is een collegiaal getoetste astronomisch tijdschrift dat wereldwijd een van de belangrijkste academische tijdschriften op zijn vakgebied is. In 2021 hebben zij een studie gepubliceerd waaruit blijkt dat de helderheid van satellieten zeer hoog is voor gevoelige astronomische instrumenten.

Oxford University Press publiceert tijdschriften van de hoogste kwaliteit, waaronder maandberichten van de Royal Astronomical Society: Brieven. In 2021 publiceerden zij een artikel over De proliferatie van ruimteobjecten is een snel toenemende bron van kunstmatige nachthelderheid, waarin het team van auteurs aantoont dat kunstmatige objecten in de aarde in grotere mate bijdragen tot lichtvervuiling dan eerder werd gedacht. In de studie wordt er ook op gewezen dat de hoeveelheid ongewenst licht die door deze objecten in de atmosfeer wordt veroorzaakt, in enkele jaren de algemene helderheid van de nachtlucht met meer dan 10 % boven het natuurlijke niveau zou kunnen doen toenemen. Dit zou de drempel overschrijden die astronomeren meer dan 40 jaar geleden hebben vastgesteld om een locatie als lichtverontreinigd te beschouwen.

De Europese Zuidelijke Waarnemingspost (ESO) heeft een simulatie gepubliceerd van de impact van satellietmegasets op optische instrumenten.

Last but not least verstoren zij de natuurlijke kijk van de nachtelijke lucht, die het natuurlijke en culturele erfgoed van de mensheid van het grootste belang is en moet worden beschermd en bewaard voor toekomstige generaties.

Afbeelding: Schoorsteen van 68 beelden (35 minuten totaal) met 39 Starlink, 3 GEO-satellieten en één raketlichaam
Credit: Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International
Source: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Starlink_9,_CZ-2C_RB_and_geosats_100mm.jpg

Afbeelding: De achtergrondafbeelding toont de dubbele ster Albireo in Cygnus en werd op 26 december 2019 gemaakt. Twee van de tien 2.5 minuten durende blootstellingen registreerden Starlink-satellieten die door het veld werden verplaatst.
Krediet: Creative Commons Attribution 4.0 International License
Source: https://noirlab.edu/public/images/ann21021c/ 

Radiostraling

Satellieten geven straling uit in het radiospectrum. Er zijn verschillende frequentiebanden waarin satellieten uitzenden:

          3600-4 200 MHz (space-to-Earth)
5850-6 725 MHz (aardoppervlak)
10.95-11,2 GHz (space-to-Earth)
11.45-12,2 GHz (space-to-Earth)
13.75-14,5 GHz (Earth-to-space) 18.3-18,8 GHz (
space-to-Earth) 19.7-20,2 GHz (
space-to-Earth) 24.75-25,25 GHz (Earth-to-space)
28.35-28,6 GHz (Earth-to-space)
29.25-30 GHz (aardoppervlak)
- GHz (aardoppervlak)

Zie de link naar de lijst in XLS-bestand in FCC-artikel.

Op grondniveau zal de straling van satellieten zeer laag zijn, maar ook zeer lage straling heeft biologische gevolgen voor levende organismen. Met een dergelijke ruime dekking van satellieten zullen er geen plaatsen meer op de aarde zijn zonder door de mens veroorzaakte straling in het radiospectrum.

Satellieten moeten communiceren met de basisstations van de aarde. Kunstmatige door de mens veroorzaakte straling van radiozenders op de grond schaadt reeds het elektromagnetisme van de aarde. Het is deels verantwoordelijk voor de vorming van de elektronenslot tussen de binnen- en buitenstraling van Van Allen in de magnetosfeer. Radiogolven bereiken de ionosfeer en de magnetosfeer en interageren met de Van Allen-gordels, waardoor elektronenregen ontstaat die de elektrische eigenschappen van de atmosfeer wijzigt. Zo kunnen communicatiesatellieten die RF-bundels uitzenden die rechtstreeks in de ionosfeer worden ingezet, ook elektronenregen veroorzaken en de Global Electrical Circuit van de aarde verder vervuilen, die de elektrische eigenschappen van natuurverschijnselen, met inbegrip van het leven zelf, regelt.

Springer Nature is een academisch uitgeverij dat zich ertoe verbindt onderzoekers te ondersteunen bij het delen van onderzoeksgegevens. In 2017 publiceerden zij een artikel over Space Weather Effects in de Stralingsgordel van de aarde, waarin een team van wetenschappers concludeerde dat „er veel evoluerende aanwijzingen zijn dat het verlies van deeltjes van stralingsgordels in de atmosfeer van de aarde ingrijpende gevolgen kan hebben voor de chemie en de elektrodynamische toestand van onze planeet.”

Afbeelding: Starlink — dynamische 3D-omloopbaan
Bron: https://heavens-above.com/Starlink.aspx

Afbeelding: Starlink-trein. Foto in Oekraïne.
Bron: https://unsplash.com/photos/-IrD7sB1qok

Resultaat

De EU-burgers is niet gevraagd of zij de alomtegenwoordige gevolgen voor het milieu van de 5G-satellieten (d.w.z. satellieten die zijn geïntegreerd in het 5G-netwerk) aanvaarden in naam van technologische vooruitgang en digitalisering. Zij hebben recht op toegang tot milieu-informatie, op inspraak van het publiek in milieubesluitvormingsprocessen en op toegang tot de rechter.

Daarom roepen wij in het EBI „Stop (((5G)) — Stay Connected but Protected” op tot strengere regelgeving om het milieu te beschermen tegen alle effecten van 5G en digitalisering, met inbegrip van mega-constellaties van satellieten, in voorstellen 17 en 18 van het EBI.

„voorstel 17: Oproepen tot een onmiddellijk moratorium op 5G-satellieten wereldwijd, totdat de negatieve gevolgen voor het milieu zijn opgelost”

„voorstel 18: Van een milieueffectbeoordeling van alle ruimtevaartprojecten een prioriteit maken in het kader van het Europees ruimtevaartbeleid”

En we zijn niet alleen:

• Internationale aantrekkingskracht Stop 5G op aarde en in de ruimte roept dringend op tot stopzetting van de uitrol van het draadloze 5G-netwerk (vijfde generatie), met inbegrip van 5G van ruimtesatellieten.
• Het BroadBand International Legal Action Network (BBILAN) is een professioneel netwerk van advocaten en relevante deskundigen die de 5G-juggernaut moeten ombuigen naar evenwicht en wijsheid. Zij roepen op tot evenwichtige oplossingen en publiceerden de verklaring „Healthy Heavens Trust”, waarin zij vragen om een pauze bij alle vergunningen en lanceringen van satellieten, totdat een volledige beoordeling van de veiligheidsrisico’s en langetermijnschade is gemaakt.
• De deelnemers aan de Internationale Conferentie over de bescherming van de kwaliteit van Night Sky en het recht om sterren te observeren, samen met de vertegenwoordigers van de Unesco, de UNWTO, de IAU en leden van de academische gemeenschap, hebben de Verklaring ter verdediging van het nachtluchtruim en het recht op starters gepubliceerd.
• De Internationale Astronomische Unie (IAU) en het VN-Bureau voor ruimtezaken (UNOOSA) hebben een workshop georganiseerd over het thema „Dark and Quiet Skies for Science and Society”. Vervolgens is het document Recommendations to Keep Dark and Quiet Skies for Science and Society gepubliceerd.