De gascrisis verkennen en oplossingen bespreken

Inleiding

Als Rusland de gasstroom tot een vijfde verlaagt terwijl de prijs vertienvoudigd raakt, leert een eenvoudige matuur ons dat Rusland tweemaal zoveel geld maakt.

Dit klinkt vreemd omdat een zakenman weet dat hij rijker wordt wanneer hij meer en minder verkoopt. 

Het probleem ligt hier in monopolisme. Als je monopolist bent en iets verkoopt dat hard nodig is, krijg je rijker door minder te verkopen. Rusland weet dat en Opec kent het. 

Het nieuwe lastige aspect van deze gascrisis is echter dat het voornamelijk een Europees probleem is, aangezien gas in de VS tien keer goedkoper is dan in de EU. Dit geeft onze industrie oneerlijke concurrentie met de rest van de producerende wereld, die verschilt van de coronacrisis, waar alle landen zijn getroffen.

Ik wil voorstellen voor oplossingen aandragen en iedereen uitnodigen om deel te nemen.

1 ons gasnet

ons Europese gasnet brengt energie naar elke straat, elke familie in de stad en elke fabriek. Het kost biljoenen aan investeringen om het op te bouwen.

Met Nederland als voorbeeld zien we dat hun gasnet ongeveer 5 keer meer energie vervoert dan het elektriciteitsnet. Met andere woorden, ons Europese elektriciteitsnet moet worden uitgebreid met een veelvoud om het gasnet te vervangen. Dit moet snel gebeuren, maar het zal nog ten minste tien jaar duren. Voorlopig hebben we dus nog steeds ons waardevol gasnet nodig om te overleven.

Waterstof bevindt zich al in een testrun. Waterstof is echter veel dunner dan aardgas en kan lekkage en explosies in gevaar brengen als het in zuivere vorm via ons gasnet wordt gepompt. Daarom moeten we waterstof „verdikken” of omzetten in een gas dat beter compatibel is met ons gasnet. Ik nodig alle universiteiten en onderzoekscentra in Europa uit om hieraan te werken, aangezien dit van groot belang is voor een snelle transitie naar groen!

Bovendien moet de productie van biogas en de compatibiliteit ervan voor injectie in ons gasnet drastisch worden versneld! Dit vereist samenwerking met onze landbouwers en stimulansen.

2 gas in de Noordzee.

Gasvelden in de Noordzee kunnen de komende jaren een grote bijdrage leveren. Ik zie echter niet dat de Europese boorplatforms overal opduiken. Ik weet de zorg van de milieubeweging die ik grotendeels onderschrijf. Maar mijn antwoord luidt als volgt: Om de groene transitie mogelijk te maken, hebben we energie nodig! We hebben energie nodig om de infrastructuur te produceren die ons naar een groene economie zal brengen. Voor onze groene transitie moeten we ook bepaalde materialen invoeren, wat we alleen kunnen doen als we in Europa voldoende produceren om onze euro sterk te houden, zodat we het zich kunnen veroorloven dergelijke producten in te voeren. Onze productiviteit is dus essentieel voor de groene transitie, waarvoor we energie nodig hebben.

3 kernenergie

Ik kan niet geloven dat ik dat zegt, maar we kunnen het ons niet veroorloven om achter kernenergie te staan. Maar we moeten op een verantwoorde manier doorgaan.  Onderhoud en innovatie van onze kerncentrales werden niet uitgevoerd met een langetermijnvisie, aangezien we denken dat ze hoe dan ook zouden verdwijnen op het gebied van kernenergie. Dit brengt op langere termijn veiligheidsrisico’s met zich mee. We moeten ons hier echt volledig op richten!

4 pijpleidingen

de uitbreiding van pijpleidingen naar andere gasproducerende landen wordt al uitgebreid behandeld in Europa, dus ik hoeft hierover geen commentaar te geven.

5 een groter aandeel in energie van de staat!

Een vrije markt met een vrije economie is geweldig. Energie met haar distributienet heeft echter monopolistische aspecten vanwege haar aard. Het ondersteunt ook de strategische belangen van het land. Privatisering van alles is in dit geval niet de oplossing.  Ook hier verwijs ik naar Nederland als voorbeeld, waar Gasunie staatseigendom is. Om de gascrisis te boven te komen en onze strategische belangen te verdedigen, hebben we een grotere betrokkenheid van de staten op energiegebied nodig.

6 meer geheimhouding over tactieken

Er zou meer geheimhouding kunnen worden betracht over de tactische stappen die Europa zal ondernemen om het hoofd te bieden aan de vermindering van de energie in Rusland. Dergelijke plannen kunnen worden gesaboteerd door de kraan verder te doen dalen.

Zo is de planning van de gasreserves in Duitsland niet iets wat de hele wereld moet weten. Ik erken dat openheid voor de bevolking een waardevolle troef is in onze vrije democratie, maar als oorlog betrokken is, is het niet altijd mogelijk om de tactieken weg te nemen.  

Gelieve deel te nemen aan de discussie met uw mening en aanvullende ideeën zijn zeer welkom.