Het verzamelen van een miljoen handtekeningen per jaar is geen wandeling in het park, zelfs niet als de oorzaak zeer inspirerend is. Toch gaan burgers uit alle lagen van de bevolking de uitdaging aan, gedreven door hoop, overtuiging en de overtuiging dat hun stem de toekomst van Europa kan vormgeven.
Studenten, wetenschappers, landbouwers, activisten en professionals – elk met unieke verhalen en motivaties – vormen het onzichtbare leger achter de campagnes van de Europese burgerinitiatieven. Ze worden niet betaald en de meeste jongleren met banen, studies of zorg met hun vrijwilligerswerk. Toch vinden ze nog steeds tijd om alles te geven: het organiseren van de initiatieven, het verzamelen van handtekeningen op straat, het ondersteunen van evenementen, het runnen van sociale media, het creëren van inhoud en het beantwoorden van e-mails tot laat in de nacht. Hun uiteenlopende ervaringen en gedeelde inzet houden de Europese burgerinitiatieven in beweging. Zelfs in het tijdperk van AI is het hun menselijke drijfveer — gebaseerd op geleefde realiteiten — die onvervangbaar blijft. In dit verhaal werpen we het licht op de mensen achter de campagnes – gewone burgers die buitengewoon werk verrichten.
Onwaarschijnlijke bondgenoten aantrekken
Lana Čop lacht op grote schaal. Haar initiatief 'My Voice, My Choice', dat campagne voert voor abortusrechten, had zojuist de noodzakelijke één miljoen handtekeningen veiliggesteld en overtroffen en ging vol vertrouwen naar de verificatiefase.
Lana is lid van The 8th of March Institute, een vrouwenrechtenorganisatie in de Sloveense hoofdstad Ljubljana die het EBI “My Voice, My Choice” heeft gelanceerd.
Ze woont in Straatsburg en coördineert de campagne in de Franse Elzas en ook in Brussel.
“Ik was op zoek naar een groep vrijwilligers, dus ging ik naar verschillende universiteiten voor de presentatie van “My Voice, My Choice”, naar evenementen en naar de sociale media”, herinnert Lana zich.
“Ik kwam terecht bij een groep van 10 geweldige meisjes die besloten om samen met 1.500 andere mensen die actief zijn in heel Europa campagne te voeren”, voegt ze eraan toe.
Lees meer van de organisator van My Voice My Choice: Spelveranderende strategieën en insidertips voor het uitbreiden van het netwerk van partners van uw EBI
Een van de eerste dingen die het team deed was het opzetten van handtekening verzamelpunten en urenlang ontelbare praten over de campagne.
“We hebben gezocht naar partnerorganisaties en andere burgers die erbij betrokken wilden worden. Wat echt interessant was, is dat we probeerden verder te gaan dan onze gebruikelijke bubbel", legt Lana uit.
Het geheim van het succes – contact leggen met onwaarschijnlijke bondgenoten.
“In Straatsburg bijvoorbeeld was het de drag queen-gemeenschap – een prachtige gemeenschap die onze campagne omarmde. Ze nodigden ons uit voor al hun shows, waar we My Voice, My Choice presenteerden", aldus Lana.
Lees over de samenwerking tussen My Voice My Choice en Ban on Conversion Practices EBI's
In Duitsland slaagden ze erin om een groep oudere dames te betrekken die zich bij hen voegden tijdens de straatprotesten die door de campagne werden georganiseerd.
“My Voice, My Choice” werd ook met succes online gepromoot, waarbij influencers specifieke (en onverwachte) uiteenlopende inhoud, zoals kookvideo’s, opnamen.
Geef nooit op
Voor Andreas Dikomitis bracht vrijwilligerswerk voor een EBI zijn leven in een andere modus. Na 15 jaar bij de Europese Commissie te hebben gewerkt, is hij nu gepensioneerd en geniet hij van zijn tijd in de stad die zijn tweede thuis werd – Brussel.
Het was zijn voormalige baas, Armel Prieur, die hem uitnodigde om deel te nemen aan de campagne van Air-Quotas, het initiatief ter bevordering van een bredere betrokkenheid van burgers bij het verminderen van luchtvervuiling in Europa.
Meer informatie over Air-Quotas
Andreas, geboren op Cyprus, verzamelt handtekeningen in België, Griekenland en op zijn thuiseiland voor het EBI, dat tot doel heeft de Europese Unie ervan te overtuigen een handelsregeling voor persoonlijk reizen in te voeren, vergelijkbaar met de EU-quota voor de grote vervuilende industrieën.
Hij besteedt elke dag ten minste twee uur aan het versturen van e-mails en het pleiten voor het goede doel — een baan die volledig verschilt van de baan die hij eerder had, achter het bureau van een EU-ambtenaar.
Hij is het er niet mee eens dat vrijwilligerswerk voorbehouden is aan jongeren en zegt dat er geen leeftijdsgrens is om een geëngageerde burger te zijn.
De kracht van gedeelde waarden
Siro Romano is een Zwitsers vrijwilliger voor het EBI HouseEurope! Vermogen tot renovatie.
“Ik bestudeer architectuur en de afgelopen jaren is er op dit gebied een verschuiving geweest naar renovatie in plaats van sloop om de CO2-uitstoot te verminderen. De bouwsector is goed voor ongeveer 30% van alle emissies. Daar moeten we verandering in brengen, en daarom help ik HouseEurope om hun initiatief te promoten", zegt hij.
Romano raakte betrokken bij het EBI via zijn professor aan de ETH Zürich University, die een van de initiatiefnemers is van HouseEurope!
“We nemen deel aan straatevenementen, verzamelen handtekeningen en reizen om het initiatief te promoten”, legt Siro uit.
Aangezien Romano geen EU-burger is, kan hij het initiatief niet zelf ondertekenen, maar hij is actief betrokken bij de coördinatie tussen de ambassadeurs en leden in Zwitserland en Berlijn, waar de campagne aan kracht wint.
Voor hem betekent deelname aan de campagne dat hij twee dagen per week (vaak drie dagen, inclusief nachten) inhoud maakt voor sociale media — video’s, interviews met mensen — en deze plaatst om de beweging een stem te geven.
"Het semester is intens, want ik heb mijn examens en al het andere tijdens de andere drie dagen van de week", geeft hij toe.
Als Zwitser is Siro gewend aan referenda.
“Voor ons is het normaal. Het referendum in Zwitserland is slechts de stem van het volk — directe democratie”, zegt hij.
“In Zwitserland komen de brieven over de verschillende referenda in elk huishouden binnen, en het enige wat je hoeft te doen is ze te ondertekenen. Het is heel gemakkelijk. Hier moet je met mensen praten — je hebt niet iets dat iedereen bereikt, dus je moet het werk doen.”
Na een dag in Brussel gaat Siro naar Antwerpen, waar House Europe een evenement organiseert op de architectuurschool van de Universiteit Antwerpen.
De toewijding en passie van vrijwilligers zoals Lana, Andreas en Siro zijn essentieel voor het succes van Europese burgerinitiatieven. Zij zijn de drijvende kracht achter deze campagnes en doen hun uiterste best om het bewustzijn te vergroten, handtekeningen te verzamelen en te pleiten voor verandering. Hun verhalen getuigen van de kracht van individuele actie en van het potentieel van de burgers om de toekomst van Europa vorm te geven.
Over de auteur:
Yovka Dimitrova is een Bulgaarse journalist die gespecialiseerd is in Europese aangelegenheden. Als correspondent in Brussel vanaf het allereerste begin van het EU-lidmaatschap van Bulgarije tijdens het eerste voorzitterschap van de Raad van het land heeft zij het werk van de EU-instellingen voor toonaangevende Bulgaarse mediakanalen en gespecialiseerde internationale publicaties op de voet gevolgd. Na een periode in het Europees Parlement keerde ze terug naar de journalistiek, met de nadruk op de menselijke verhalen achter het EU-beleid. Yovka werkte voor ProMedia tijdens de EBI-dagen 2025 in Brussel en ontmoette de vrijwilligers die aan de wieg stonden van Europese burgerinitiatieven — nieuwsgierig naar wat deze jonge en ervaren burgers inspireert om hun tijd en energie te besteden aan de zaak van de Europese participatiedemocratie.
De op het EBI-forum geventileerde meningen geven uitsluitend het standpunt van de auteurs weer en mogen beslist niet worden beschouwd als het standpunt van de Europese Commissie of van de Europese Unie.
Reageren