Suppress the 4 month limitiation for using mobile from a different EU country after moving

Thank you for raising the issue and sharing this idea on our platform.

Are you aware of the steps to follow to draft and register a European Citizens’ Initiative? Are you currently looking for partners and/or for further developments of your idea?

Please note that you can find useful information and guidance notes in the LEARN section of the Forum, especially in terms of procedural steps or tips to draft an initiative (https://collab.ec.europa.eu/wiki/eci/display/ECI/Learn).

If you are looking for partners to form a citizens’ committee, make sure you check out the CONNECT section of the Forum (https://collab.ec.europa.eu/wiki/eci/display/ECI/Connect). Here, you can search the database, identify users committed to your same cause and contact them to be potential co-organisers for your initiative or even for advice. 

If you have already started to draft an initiative and are looking for advice (whether legal advice, or advice on campaigning, fundraising, communicating, or other aspects), check out the SEEK ADVICE section of the Forum in order to receive tailor-made feedback on your proposed initiative (https://collab.ec.europa.eu/wiki/eci/display/ECI/Seek+advice).

If you have reached the stage to be ready to register an initiative, the Official Register of the European Citizens’ Initiative might be more adapted to your request: http://ec.citizens-initiative.europa.eu/public/how-to-register.

The Forum Moderation Team

De „Commissie verzoekschriften” stuurde op 7 juli 2021 een e-mail met een bijlage. Zie hieronder de opmerkingen bij deze bijlage:

In het aanhangsel staan de exacte uitzonderingen, regels:

„De maximale toeslag die
een exploitant kan aanrekenen bedraagt EUR 0.032/minute voor spraak-, 0.01/short berichtendienst
(SMS) en momenteel 3 EUR per gebruikte gigabyte (GB) (dit zal op 1 januari
2022 worden verlaagd tot 2,5 GB)." Dit dwingt een EU-burger om van contract te veranderen. Maar als het contract recent is, betaalt de EU-burger een boete of toeslagen zoals hierboven vermeld. In het verzoekschrift wordt verzocht deze onbillijke kosten weg te nemen. Het onterechte eerlijke beleid is dus inderdaad oneerlijk, aangezien 4 maanden te kort is voor contracten van 2 jaar.

„Bij het
verstrijken van de geldigheidsduur van het rijbewijs dient het rijbewijs echter te worden vernieuwd in de lidstaat van verblijf... De nieuwe lidstaat van verblijf kan van de
houder van het rijbewijs verlangen dat hij het rijbewijs twee jaar na zijn woonplaats verlengt, mits deze lidstaat
een kortere geldigheidsduur hanteert voor zijn eigen rijbewijs.”. Het Franse rijbewijs loopt niet af. Frankrijk moet echter nog steeds een rijbewijs inwisselen dat verstrijkt, aangezien alle andere landen een kortere geldigheidsduur hebben: Een niet-verlopen vergunning verliezen aan één vergunning die om de twee jaar moet worden betaald. „Garandeert dat het rijbewijs niet hoeft te worden gewijzigd
wanneer een burger naar een andere lidstaat verhuist, behalve wanneer het rijbewijs verstrijkt of wanneer de
nieuwe lidstaat van verblijf een kortere geldigheidsduur toepast op zijn eigen rijbewijs." In dit geval wordt de uitzondering de regel voor alle burgers van een EU-lidstaat met de hoogste geldigheidstermijn, aangezien hij gebruikmaakt van de kortere geldigheidsregels. Dit is onrechtvaardig voor sommige lidstaten van de EU in vergelijking met andere lidstaten. Met het oog op de eerlijkheid, het minimale verlies van voordelen en de verbetering van de montagevrijheid moet worden toegestaan dat het rijbewijs met de LONGER-geldigheid behouden blijft. In de verzoekschriften wordt gevraagd om dit verlies van uitkeringen tegen te gaan, ook om met terugwerkende kracht een halt toe te roepen.

„Het EU-recht harmoniseert de nationale socialezekerheidswetgeving niet, aangezien
verhuizing van de ene naar de andere lidstaat gevolgen kan hebben voor een verzekerde in
termen van rechten en bijdragen in een bepaald geval." Het antwoord mist het punt van particuliere (gezondheids-, auto-, thuis-) verzekeringen. In het verzoekschrift wordt gesteld dat particuliere verzekeringen die waardevoller en belangrijker zijn dan de nationale sociale effecten, geharmoniseerd en aanvaard worden voor alle EU-lidstaten. 

„Werknemers en zelfstandigen wordt niet verzocht documenten te verstrekken met betrekking tot
hun ziektekostenverzekering om na drie maanden in een andere
lidstaat te kunnen verblijven. Anders dan economisch niet-actieve EU-burgers of studenten hoeven zij niet aan te tonen
dat zij gedekt zijn door een volledige ziektekostenverzekering die in het gastland geldt. "Dit is onjuist. In Nederland is het afsluiten van een Nederlandse particuliere ziektekostenverzekering met een minimum van 120 EUR per maand bovenop de nationale sociale zekerheid verplicht om een burger die naar een nieuwe lidstaat verhuist, te dwingen om jaren van opgebouwde uitkeringen en trouw aan zijn particuliere verzekering te verliezen. De werknemer die niet naar een ander land verhuist, behoudt de voordelen van loyaliteit aan de oorspronkelijke particuliere verzekering. Particuliere zorgverzekeringen uit andere EU-landen moeten in overeenstemming kunnen zijn met de vrijheid van aankoop van goederen/diensten in de EU. Het opleggen van particuliere verzekeringen mag niet worden aanvaard. In het verzoekschrift wordt gevraagd dit soort beperkingen op te heffen.

In de huidige status worden de gecumuleerde punten: Telefoon, particuliere verzekering en rijbewijzen leiden tot het afbreken en ontmoedigen van de vrijheid van mond in de EU.

De „Commissie verzoekschriften” heeft de huidige opeenstapeling van belemmeringen voor de vrijheid van smaad voor EU-burgers herhaald, bevestigd en lijkt te verenigen. Dit verzoekschrift moet zorgvuldig worden behandeld.