Stop de invasie: Een datagestuurde strategie tegen invasieve soorten in het Middellandse Zeegebied

Het probleem:
Een stille onderwatercrisis De Middellandse Zee wordt geconfronteerd met een milieucrisis door de instroom van invasieve soorten, voornamelijk via het Suezkanaal. De leeuwvis (Pteroismiles)is het meest urgente, maar zeker niet het enige geval, een vraatzuchtig roofdier met giftige stekels die zich snel verspreidt, inheemse vispopulaties decimeert en beschermde mariene gebieden, visserij en toerisme bedreigt. De wetenschappelijke consensus bevestigt dat nationale, ongecoördineerde inspanningen ontoereikend zijn om deze grensoverschrijdende dreiging het hoofd te bieden.

Onze visie: Een pan-Europese of zelfs een pan-mediterrane, proactieve reactie
We stellen een paradigmaverschuiving voor van gefragmenteerde reactie naar gecoördineerde, gegevensgestuurde preventie en beheer. Ons initiatief roept op tot een EU-kader dat gebruikmaakt van moderne technologie en burgermacht om ons gedeelde mariene erfgoed te beschermen.

De vierpijleroplossing:

Pijler 1: EU-brede monitoring & netwerk voor snelle respons

Wat: Een door de EU gefinancierd surveillancenetwerk opzetten met behulp van een gecentraliseerde, gebruiksvriendelijke mobiele app en platform voor duikers, vissers, wetenschappers en zelfs gewone burgers om waarnemingen in realtime te melden.

Waarom: De huidige inspanningen worden gehinderd door een kritieke gegevenskloof. Zoals blijkt uit recente studies (bv. Bottacini et al., 2024; Holmes et al., 2025), citizen science is een bewezen, kosteneffectieve methode om invasies en directe middelen efficiënt te volgen.

Pijler 2: Gerichte controle in hoogwaardige gebieden

Wat: "Snelle verwijderingsteams" met een vergunning financieren en opleiden om populaties in beschermde mariene gebieden, toeristische zones en visserijgebieden te onderdrukken, met behulp van innovatieve methoden (bv. portemonneevallen, Tosunoğlu et al., 2025).

Waarom: De wetenschap toont aan dat hoewel volledige uitroeiing onmogelijk is, gerichte ruimingen de lokale dichtheden met meer dan 60 % kunnen verminderen, waardoor economische en ecologische activa worden beschermd (Soares et al., 2025).

Pijler 3: Empower het publiek & Maak markten

Wat: Lancering van door de EU gesteunde opleidingsprogramma’s over veilige hantering en culinaire bereiding, en bevordering van “Eat the Invader”-campagnes om verwijdering te stimuleren.

Waarom: Publieke betrokkenheid is cruciaal voor schaalbaarheid. Onderzoek bevestigt dat lionfish een voedzame, hoogwaardige voedselbron is (Kotsiri et al., 2025), waardoor een marktgebaseerde oplossing levensvatbaar en duurzaam is.

Pijler 4: Aanpak van de bron door middel van diplomatie

Wat: De Europese Commissie belasten met de formele betrokkenheid van Egypte en internationale organen (IMO, Verdrag van Barcelona) bij de uitvoering en versterking van bioveiligheidsmaatregelen in het Suezkanaal (bv. ballastwaterbeheer, barrièretechnologieën).

Waarom: De invasie is een continu proces. Zonder de bron aan te pakken, zullen de EU-maatregelen slechts een eindeloze defensieve strijd zijn. Dit is een vereiste van buitenlands beleid voor ecologische veiligheid.

De toegevoegde waarde van de EU
Dit is een typisch transnationaal probleem dat geen enkele lidstaat alleen kan oplossen. De EU is het enige orgaan dat:

- Creëer een gestandaardiseerd, continent-breed monitoringsysteem.

- Grensoverschrijdende verwijderingsinspanningen financieren en coördineren.

- Het diplomatieke gewicht aanwenden om met internationale partners te onderhandelen.

- Zorgen voor de bescherming van het Natura 2000-netwerk en de blauwe economie.

We bouwen
aan een coalitie van burgers, wetenschappers, ngo's en beleidsmakers om dit initiatief te verfijnen. Wij zijn blij met uw expertise op het gebied van:

De juridische en technische haalbaarheid van de voorgestelde maatregelen.

Strategieën voor het opbouwen van een brede burgercoalitie.

Verbindingen met belangrijke EP-leden en relevante directoraten-generaal van de EU (ENV, MARE, RTD).

Samen kunnen we het tij keren. Laten we van de Middellandse Zee een model maken voor proactief, gezamenlijk invasief soortenbeheer.