Afgedankte visnetten (ook bekend als spooknetten) en visuitrusting leveren een aanzienlijke bijdrage aan het vervuilen van de oceanen. Sommige studies en rapporten suggereren dat ze de grootste bijdrage leveren aan afval in de oceanen.
“Meer dan driekwart van de GPGP-massa werd vervoerd door puin van meer dan 5 cm en ten minste 46 % bestond uit visnetten.” https://www.nature.com/articles/s41598-018-22939-w
Aangezien we meer visvrije zones nodig hebben om de vis in onze oceanen opnieuw te bevolken, hebben we een verificatiesysteem nodig voor netten en vistuig die worden weggegooid of verloren gaan in de oceanen.
Aangezien visnetten en vistuig gemakkelijk in zee kunnen worden teruggegooid zonder dat iemand het merkt, moet een boete worden opgelegd. De netten kunnen een unieke identificatiecode ontvangen om de status ervan te controleren (RFID-tag die aan de apparatuur is bevestigd en die gemakkelijk kan worden gescand en digitaal kan worden geverifieerd). Visserijbedrijven moeten regelmatig verslag uitbrengen over het verlies en de verwijdering van hun visnetten en als hun vistuig verloren gaat in de oceaan, moeten ze een forse boete betalen.
Het proefproject “NetTag”, waarbij visnetten met akoestische transpondertags worden gevolgd, wordt door de EU gefinancierd en nadert zijn voltooiing in juni 2021 (https://cinea.ec.europa.eu/featured-projects/nettag_en).
Als het systeem met succes is voltooid, moet het in de hele EU worden ingevoerd.
De op het EBI-forum geventileerde meningen geven uitsluitend het standpunt van de auteurs weer en mogen beslist niet worden beschouwd als het standpunt van de Europese Commissie of van de Europese Unie.
Reageren
Reacties