Ogólnounijne śledzenie sieci rybackich w celu zmniejszenia zanieczyszczenia oceanów

Odrzucone sieci rybackie (znane również jako sieci-widma) i sprzęt rybacki w znacznym stopniu przyczyniają się do zanieczyszczenia oceanów. Niektóre badania i raporty sugerują, że są one największym źródłem odpadów w oceanach.

„Ponad trzy czwarte masy GPGP przewieziono śmieciami większymi niż 5 cm, a co najmniej 46 % stanowiły sieci rybackie.” https://www.nature.com/articles/s41598-018-22939-w

Ponieważ potrzebujemy więcej stref zakazu połowów, aby ponownie zasiedlić ryby w naszych oceanach, potrzebujemy systemu weryfikacji sieci i narzędzi połowowych, które są wyrzucane lub gubione w oceanach.

Ponieważ sieci i narzędzia połowowe są łatwe do wyrzucenia do morza bez zauważenia przez nikogo, należy nałożyć grzywnę. Sieci mogą otrzymać niepowtarzalny identyfikator kontrolujący ich status (znacznik RFID przymocowany do sprzętu, który można łatwo zeskanować i zweryfikować cyfrowo). Przedsiębiorstwa rybackie są zobowiązane do regularnego składania sprawozdań na temat utraty i unieszkodliwiania swoich sieci rybackich, a jeśli ich narzędzia połowowe zostaną utracone w oceanie, muszą zapłacić wysoką grzywnę.

Projekt pilotażowy „NetTag”, który polega na śledzeniu sieci rybackich za pomocą akustycznych znaczników transpondera, jest finansowany przez UE i zbliża się do zakończenia w czerwcu 2021 r.( https://cinea.ec.europa.eu/featured-projects/nettag_en).

Po pomyślnym ukończeniu system powinien zostać wdrożony w całej UE.