Protocol van Godzilla: Vijfde industriële revolutie

Beste medeburgers, we zinken!

Ter nagedachtenis aan het Protocol van Kyoto dring ik er bij de Europese Gemeenschap op aan samen te komen om het laatste vervuilingsoffensief te lanceren. 

Nu plastic overal is, zijn we niet langer meesters van dezelfde aarde, zolang we plastic alleen als afval beschouwen, zullen we voor altijd worden verslagen, maar wanneer we in staat zijn vervuiling op te sluiten en plastic als een natuurlijke hulpbron te behandelen; We zouden kunnen zeggen dat we geëvolueerd zijn.

Met natuurlijke hulpbronnen hebben we spoorwegen gebouwd, we hebben machines gebouwd. Engineering en ambitie zijn altijd de motor van vooruitgang geweest, met oververhitting hebben we een ijstijd vermeden, omdat ijs vordert en kou sterft. Helaas lopen we nu het risico te verdrinken; Maar als mens vinden we oplossingen.

Wat drijft je om rivieren te baggeren?

goud, hebzucht en soms zelfs wanhoop.

En als we mensen ertoe aanzetten om microplastics te baggeren?

Als we de regels veranderen, want geld is tenslotte maar een creatie, dan vraag ik je:

Zou het onmogelijk zijn om microplastics waardevoller te maken dan goud?

Afvalrecycling stagneert en als er iets stagneert ontstaan er fossiele groepen, de golfkartonlobby. Ik denk dat we goed waren in het recyclen van papier, maar misschien is het ook tijd om een beetje groter te denken!

Als we microplastic omzetten in fijn zand en het opslaan in dezelfde muren van onze huizen, denk ik dat we de bouwkosten zullen verlagen, vooral omdat fijn zand bijna net zo fundamenteel is als kogellagers voor mechanica.

Genoeg met deze nationalistische mentaliteit, deze obsessie met grensbehoud, dammen en overstromingsbarrières is een tijdelijke oplossing, we moeten zoeken naar geavanceerde drijfsystemen, we moeten eilanden bouwen met dezelfde vervuiling die we hebben geproduceerd, om de fouten van het verleden te verhelpen en de overstromingen te overwinnen.

Vanzelfsprekend eis ik geen echte onmiddellijke oplossing, maar een project dat hoop kan geven, omdat we ons niet kunnen verblinden in marsfanatisme of in de barbarij van middeleeuwse oorlogen; Soms moeten we ook hopen.

Hartelijk dank