“We hadden de hoop verloren”, zegt Matteo Garguilo, organisator van het Europees burgerinitiatief dat oproept om conversiepraktijken te verbieden. En toen wonnen ze de jackpot toen de Belgische zangeres Angèle haar fans opriep om het EBI op Instagram te ondersteunen.
Het tweekoppige team achter het EBI had tien dagen de tijd om van minder dan 250.000 naar een miljoen handtekeningen te gaan toen ze besloten hun campagne nog een laatste duwtje in de rug te geven. Deze keer begon ongekende steun binnen te stromen.
De komende tien dagen sliep Garguilo nauwelijks om de campagne bij te houden en de inspanningen in verschillende landen te coördineren. De servers van de Europese Commissie werden letterlijk overspoeld met het verkeer dat de campagne plotseling opwekte, waarbij 900.000 mensen op één dag de EBI-website bezochten.
"Ik denk dat de laatste dagen van het EBI krankzinnig waren", zegt Garguilo. “We verloren de controle over een deel ervan, maar ik denk dat we nog steeds de hand hadden op de strategie.”
Advies van Garguilo voor andere organisatoren? Verlies de hoop niet, vorm een goed team en blijf steun zoeken, ongeacht hoeveel afwijzing je tegenkomt.
Vind invloedrijke pleitbezorgers
Het wonderbaarlijke succes van het EBI is grotendeels te danken aan de steun van Franstalige kunstenaars. Het team nam onder andere contact op met Angèle in een laatste poging, omdat ze meer handtekeningen uit België nodig hadden; Ze stond bekend als LHBT-vriendelijk.
De organisatoren benaderden haar en ze was het er snel mee eens. Haar boodschap was eenvoudig en overtuigend: Ze beloofde haar (beroemde) hond een kus te geven voor elke fan die het EBI ondertekende.
Nadat Angèle en de Franse kunstenaar Hoshi hun steun gaven, volgden andere kunstenaars en begonnen handtekeningen binnen te stromen. In een paar dagen tijd waren ze met 500.000 gestegen.
Het team zag ook een soortgelijke dynamiek in het politieke domein. Dankzij connecties via een feministische organisatie was de Frans-Linkse partij de eerste die het EBI goedkeurde, waarna de socialisten en de Groenen het ook steunden.
Vervolgens trok het EBI de aandacht van politieke zwaargewichten. Op de laatste dag van de campagne plaatste de Franse president Emmanuele Macron hierover op sociale media. Ongeveer 30 minuten later volgde een post van de Sloveense premier Robert Golob.
De krachten bundelen met andere EBI’s
Slovenië was een van de doellanden in de laatste poging van de organisatoren om voldoende handtekeningen te verzamelen om de drempel in ten minste zeven landen te halen.
Garguilo en het team besloten de organisatoren van een mede-EBI, My Voice, My Choice, uit Slovenië om hulp te vragen. Zij kwamen overeen te helpen door gebruik te maken van hun EBI-netwerk, waardoor zij eerder dit jaar bijna 1,2 miljoen handtekeningen konden verzamelen. (My Voice My Choice heeft onlangs ook de drempel van één miljoen handtekeningen overschreden.)
"We zijn alles samen gaan doen", zegt Garguilo. “Ze hebben veel vrijwilligers in heel Europa en veel contacten op het gebied van organisaties en persoonlijkheden.”
De samenwerking hielp het team om door te dringen tot de Duitse netwerken van het maatschappelijk middenveld. In Kroatië slaagden ze erin om de landsdrempel in één dag te halen.
"Zodra we één land hebben, zijn we naar een ander land verhuisd en hebben we de volgers gestuurd om mensen te bereiken, of het nu LGBT-influencers, LGBT-zangers of vrouwen zijn, omdat vrouwen in het algemeen LGBT-rechten zeer ondersteunen", zegt Garguilo.
Strategische timing
De campagne begon en eindigde op 17 mei, de internationale dag tegen homofobie, bifobie en transfobie.
"Het was het moment voor alle politieke partijen om over LGBTI-rechten te praten en daarom hebben we het op deze datum gezet", zegt Garguilo.
Op 13 mei deelde Emmanuele Macron zijn steun voor de campagne en vele anderen volgden. De logica was eenvoudig: politici moesten de gelegenheid erkennen en een initiatief tonen. Het EBI gaf hen een laaghangend fruit.
Bovendien wisten de organisatoren dat mensen enthousiast worden als er een gevoel van urgentie achter een campagne zit. Garguilo zegt dat hij dit in Italië had zien gebeuren toen een petitie over burgerschap 450.000 handtekeningen verzamelde in vijf dagen na maandenlang stagneren op 50.000.
Deze urgentie van de laatste race naar een miljoen in combinatie met een piek in interesse in LGBT+ rechten bleek het perfecte recept voor succes.
Deense gebruikers van sociale media werden overspoeld met berichten van Franstaligen en Engelstaligen over het initiatief. Garguilo hoorde verhalen over het EBI dat werd gedeeld in een Spaanse klas in Nederland, en iemand die 150 euro uitgaf om reclame te maken voor het EBI. "Het was meer dan ons budget, omdat we geen budget hadden", lachte Garguilo.
Onderschat een goed team niet
Uiteindelijk was het allemaal een inspanning van een goed team. ACT, de organisatie achter het EBI, bestaat uit slechts twee personen. Maar het netwerk dat ze vormden en waarop ze vertrouwden, leidde tot succes.
In Frankrijk was hun grootste bondgenoot het Instagram-account @lecoindeslgbt, dat de boodschap hielp verspreiden. De invloed ervan op het verkrijgen van Franse steun was onmiskenbaar, aangezien meer dan 50% van de handtekeningen uit het land kwam.
En @lecoindeslgbt werd gesteund door het Franse feministische collectief NousToutes. "Ze hebben ons veel geholpen, en dus hebben we veel gepusht in Frankrijk, en hebben we een paar contacten gehad in de politiek", zegt Garguilo.
Deze sterke steun was belangrijk, vooral omdat het team zich niet gesteund voelde door andere grote maatschappelijke organisaties, die terughoudend waren om een initiatief te steunen dat ze niet zelf begonnen.
Lees meer van Matteo en Nika:
Opbouwmomentum: de financiering en strategie achter het initiatief 'My Voice, My Choice'
Het verhaal van een ander onverwacht last-minute succes:
Auteurs
Goda NaujokaitytėGoda Naujokaitytė is freelance journalist gespecialiseerd in Europees beleid. Ze schrijft over het Europees burgerinitiatief voor ProMedia.
De op het EBI-forum geventileerde meningen geven uitsluitend het standpunt van de auteurs weer en mogen beslist niet worden beschouwd als het standpunt van de Europese Commissie of van de Europese Unie.








Reageren