The impact of the COVID-19 pandemic on the ECI implementation and future topics

Addressing the recent COVID-19 pandemic, the European Union has found its self in an unfamiliar form of crisis management. The actions that were executed by the EU member states lacked supervision and coordination; therefore, did not assure all commitments of the member states were well respected. We must construct consistent and binding procedures for all member states of the European Union, in case of such. It is essential to institute a common platform in order to avoid violations of human rights, notably focusing on cybersecurity and the right to privacy. This must be undergone with the aim to assure the security, personal data protection, and values the European Union stands for since its creation. It is fundamental to create a legislative tool that member states can refer to when assuring its citizen's rights and in case of breach will be penalized. In this context, we are addressing states that have declared an emergency situation defined by the Art. 5 of the Constitutional Act no. 227/2002 Coll; where the circumstances under which the state of emergency was declared were clearly unjustified, i.e. Slovakia. States are therefore acquiring exceptional rights over their population; that is to say, monitoring of its citizens residing within a given territory through telecommunications and private companies. As we do not have to further develop, this raises many questions concerning human rights in regard to European citizens. The measures must concern both private and professional activity, which is currently highly concentrated within the cyberspace. This concerns programs such as Zoom that are rapidly rising in popularity; even though, security professionals warn the lack of default settings as not safe. That is to state one example of many. Emphasizing the necessity to act, the European Union must be prepared to assure the security of its citizens while respecting human rights in case of the second wave of COVID-19 or any other possible pandemic.   

In theory the ECI would seem to be a wonderful way to encourage citizen participation, in that it enables a group of citizens to ask the European Commission to prepare a legislative proposal on a specific issue of interest to them. However, even before the COVID-19 pandemic, it received a lot of criticism.

Firstly, citizens have to invest a lot of time and effort in their projects, and there is very little prospect of a successful outcome. The figures show that although quite a lot of projects are accepted for registration, very few go on to have a legislative follow up by the European Commission. There is also a lack of transparency at the initial stage because the examination of the project takes place behind closed doors. Even when the project is successful and obtains one million signatures, the Commission is not obliged to take legislative action; in fact, there is no particular pressure on it produce legislation. The whole process is very slow and cumbersome and can take up to two years because of the various stages involved (the collection of signatures takes a year).

One improvement would be to simplify the collection of signatures so that it is quicker and less complicated to set up. Another measure, which has been proposed by Carnegie Europe, in order to put more pressure on the Commission to take action, would be hold hearings and debates in the national parliaments and the European Parliament at a much earlier stage in the procedure. This would also promote the ECI and publicise the very interesting projects that had been put forward but that the public was completely unaware of. Furthermore, given that coronavirus pandemic has impacted all sectors and made it more difficult to coordinate the preparation of a project, a special more flexible procedure should be put in place in crisis situations.

Under Article 1 of Regulation (EU) 2019/788 of the European Parliament and of the Council of 17 April 2019, on the European citizens' initiative, EU citizens are empowered to petition the European Commission to submit a legislative proposal on any EU-related matter, which they feel needs addressing. In order for an initiative to be admitted by the Commission, ECI organizers must obtain at minimum one million signatures (Article 3(1)(a) of Regulation (EU) 2019/788). 

With the current COVID-19 pandemic, however, it has become increasingly difficult (if not impossible) for ECI organizers to carry out their campaigns and obtain signatures on paper (Council of the EU, 2020). 

In an effort to remedy the situation, the European Commission has submitted a proposal in which it proposes, among other things, to extend the collection period by 6 months (ibid, 2020). 

In addition to the Commission's proposal, I would suggest that campaigning be carried out online. Concretely, ECI organizers could use social media platforms (such as Facebook, Instagram, Twitter, Youtube, etc.) along with video-conferences to promote their initiatives and discuss ideas. I would also suggest that the collection of signatures be conducted electronically (at least until the situation reverts back to "normal").

While this will in no way replace campaigning in person, it is the best viable option available in that it preserves citizens' right to freedom of expression.

That being said, the EU will have to remain vigilant. While digitalisation may have its perks (its rapid and efficient), it can also pose some issues such as misinformation, hacking, identity theft, etc., which could violate fundamental rights as enshrined in the European Declaration of Human Rights (1950).

Het EBI is een goede methode voor de Europese burgers om hun zorgen te uiten en cruciale onderwerpen te bespreken die aan hen van belang zijn; in theorie verenigt het volk mensen om een bepaald onderwerp te berde te brengen en kan het met voldoende handtekeningen naar de Europese Commissie gaan voor verdere ontwikkeling. Door de meest recente Covid-19-pandemie waren er echter veel vertragingen en obstakels die dit proces hebben „stopgezet”. 

Vele landen waren van mening dat het EBI al lang voor de pandemie werd bekritiseerd. Met kwesties als langdurige processen, gebrek aan transparantie en zelfs onzekerheid om veranderingen door te voeren zodra de wetgeving de Europese Commissie bereikt. De eerste stappen alleen al vereisen veel tijd en moeite om een wetgeving in te stellen, met een zeer laag succespercentage van de wetgeving. Bovendien bedraagt de wachttijd voor het ontvangen van handtekeningen een jaar en kunnen de overige acties nog een jaar in beslag nemen. Bovendien wordt het onderzoek/de bespreking van de wetgeving niet openbaar gemaakt en is er geen sprake van transparantie voor de bevolking. Al deze belangrijke kwesties waren niet alleen aanwezig, maar hadden vóór de pandemie grote gevolgen voor het EBI en het forum. Daarom is de situatie sinds Covid-19. alleen verslechterd. 

Het is voor mensen zeer moeilijk geweest om hun programma’s uit te voeren en in staat te zijn om de Europese wetgeving ten uitvoer te leggen, alsook om vrijwel onmogelijk stemmen te kunnen ontvangen. Met het Europees burgerinitiatief 2.0 is het nu echter gemakkelijker om online initiatieven te ondertekenen met zeer weinig persoonsgegevens. Ik adviseer met klem de ontwikkeling van het onlineforum, dat het hele proces moet vergemakkelijken, van begin tot einde. En een sterke aanwezigheid van sociale media in het leven te roepen, die gemakkelijk toegankelijk is voor alle Europeanen. Tot slot moeten alle kwesties die door de pandemie aan de orde worden gesteld, met name op het gebied van de mensenrechten en de persoonlijke levenssfeer van de bevolking, in de komende periode sterk worden geconcentreerd.

Om de gevolgen van de uitbraak van het Coronavirus bij de uitvoering van het Europees burgerinitiatief aan te pakken en een zinvolle toelichting te geven onder de uitstekende bijdragen van mijn collega’s, heb ik ervoor gekozen het recente verleden te bekijken.

Het EBI geeft blijk van de mate van verticale integratie in de beleidsvorming die de Europese Unie wil benaderen. Het wordt beschouwd als het „eerste transnationale instrument van participatieve democratie”. Ten minste in theorie is het EBI een bewijs van het succes van de EU bij de grootschalige inzet van conglomeraten op continentaal niveau, met behoud en bevordering van democratische en pluralistische waarden. In de praktijk was het EBI echter nog steeds een magneet voor kritiek van activisten en parlementsleden. Deze frustraties zijn duidelijk zichtbaar in dit interview 2015 met parlementslid (destijds) György Schöpflin (https://www.youtube.com/watch?v=rYr3t9Yhrqk). „Er is wellicht weinig te hard”, zegt de heer Schöpflin, zegt in het interview, „maar het is geen succes”. Dit wordt algemeen toegekend aan de beperkingen die in de andere bijdragen op deze draad zijn gespecificeerd.

Veel van de kritiek van de EU en het EBI op het krediet van de heer Schöpflin en de activisten die in de video waren opgenomen voor het programma, werden behandeld in het kader van een belangrijke hervorming van het EBI-platform in 2020. Het initiatief, ook wel bekend als „ECI 2.0”, is op 1 januari 2020 gelanceerd. Het platform kwam met een vereenvoudigd registratiemechanisme en de opname van het forum om een grotere betrokkenheid en discussie met betrekking tot het EBI te bevorderen (wijzigingen in de fase van de verzameling van & handtekeningen en een eventuele wijziging in de trend van de thema’s als leidraad voor het forum). deze wijzigingen zijn mogelijk baanbrekend, zodat wordt getracht of niet kan worden gemeten of zij al dan niet doeltreffend zijn geweest nadat de uitvoering ervan een uitdaging is, zelfs voordat de huidige crisis in aanmerking wordt genomen. Gezien de omstandigheden die zijn opgelegd door de pandemie van COVID-19, heeft de EU dit nieuwe platform en de hoop niet kunnen bevorderen en organiseren. (geïllustreerd aan de hand van de gebeurtenis van 6 maart 2020 over de upgrade van ECI 2.0 die tot nader order is uitgesteld; Https://citizens-initiative.europa.eu/conference-european-citizens-initiative-20-design-engage-impact_en)

Dit opent ook nieuwe vragen. Hoe kan de EU als katalysator werken voor de invoering en goedkeuring van het nieuwe „ECI 2.0” in het post-COVID-19-klimaat? Kan de EU enkele van de hervormingsvoorstellen van andere landen in dit garen (sociale netwerkcampagnes en online handtekeningencollecties, enz.) opnemen in het project „ECI 2.0” of een soortgelijk hervormingsinitiatief in de nabije toekomst?

Het begin van 2020 was voor veel van ons een vrolijke gebeurtenis, met hoop voor het komende decennium. Wat de Europese burgers betreft, begon de gezondheidscrisis in de provincie Wuhan ver van hun bezorgdheid tot ze te maken hadden met de realiteit en het belang van deze gezondheidscrisis. Vanaf nu op 2020 is het inherente vorm van Covid-19. In mei besloten de EU-leiders een voorstel in te dienen voor een herstelplan van 750 miljard euro op korte termijn in de EU-begroting en een herziene langetermijnbegroting. Het antwoord van de Europese Unie is toegespitst op vier verschillende prioriteiten: beperking van de verspreiding van het virus, het aantonen van onderzoek voor de behandelingen en vaccins, het waarborgen van de verstrekking van medische apparatuur en het ondersteunen van banen, bedrijven en tot slot de economie. Wat het Europees burgerinitiatief (EBI) betreft, hebben we al een zekere uitbreiding van ons recht op vrij verkeer gehad, is een doeltreffende participerende democratie negatieve gevolgen van de crisis? Aangezien het EBI een essentieel kenmerk is van het deel over de participerende democratie van het Verdrag van Lissabon, biedt het EBI EU-burgers de mogelijkheid om een gemeenschappelijke kwestie te identificeren en actie te ondernemen.

Het basiskader voor het EBI is neergelegd in artikel 11, lid 4, VEU en artikel 24, lid 1, VWEU bevat de algemene beginselen van de procedures en voorwaarden. In 2020 wilde de Commissie het EBI verder ontwikkelen en de procedure toegankelijker maken. Met de sanitaire crisis lijkt het verzamelen van handtekeningen echter zowel ingewikkeld als de acceptatie van het project, aangezien de Europese Unie prioriteiten heeft die verband houden met de huidige crisis. Het initiatief van 2020 ter bevordering van het EBI breidt het datapakket reeds uit voor de verzameling handtekeningen van zes maanden, maar met een beperkt contact, is dit misschien niet genoeg. In een digitaal tijdperk moeten we echter profiteren van de beschikbare technologieën. Dit zou een grotere zichtbaarheid mogelijk maken en de transparantie van het proces en de toegankelijkheid ervan vergroten.

Met betrekking tot het EBI is een belangrijke wijziging ten aanzien van het EBI de initiatieven. In het voorstel van het Europees Parlement en de Raad wordt immers gesteld dat de nieuwe initiatieven verband moeten houden met het effect van het Covid-19.

Sinds 2011 zijn slechts vier initiatieven met succes goedgekeurd, wat aantoont hoe belangrijk het is om het toegankelijker te maken.

COVID-19 heeft een enorme invloed gehad op de manier waarop de EU en de wereld functioneren, en heeft ernstige gevolgen gehad voor onze mensenrechten en vrijheid. Aangezien deze laatste paar maanden met negatieve gebeurtenissen zijn opgevuld, heeft het ons ook de gelegenheid geboden om te realiseren welke onderwerpen onmiddellijk moeten worden onderzocht. Het EBI en de Europese Unie spitsen zich toe op een grote meerderheid van de onderwerpen, waaronder belangrijke thema’s zoals klimaatverandering, maar andere belangrijke onderwerpen zoals privacy hebben niet de aandacht gekregen. Door de blokkering van de privacy werd een gevoelig onderwerp als tracking en onbeveiligde internettelefoonoproepen via internet geïntroduceerd.

Veel landen binnen en buiten de Europese Unie hebben gebruik gemaakt van apps voor het volgen van apps voor de bestrijding van het Covid-19, waarvan sommige zelfs informatie met elkaar delen, zoals de uitwisseling van gegevens tussen de Verenigde Staten van Amerika met Duitsland en Italië. Het debat tussen de gezondheid van de EU-burgers en hun privacy is een lang en ingewikkeld debat. Ik heb dit onderwerp in de discussie opgenomen omdat het een voorbeeld is van hoe gemakkelijk particuliere informatie, zoals locatie en gegevensverzameling, kan worden verzameld en doorgegeven. Bij de blokkering van alleen de bestaande privacykwestie is gebleken dat veel regeringen en particuliere bedrijven al lang voordat Covid-19 gebruikers gegevens verzamelen, hoewel ze het niet verbergen, ze niet expliciet bekendmaken. Het meest opvallende voorbeeld dat enkele maanden geleden bekend was, maar pas onlangs aan het licht kwam, is hoe de populaire app TikTok de telefoongegevens van de gebruiker heeft verzameld en alles heeft doorgestuurd naar de Chinese onderneming die TikTok in het leven heeft geroepen.

Veranderingen in het concept van het EBI zijn nodig en ook de trends van de thema’s. Zonder andere belangrijke onderwerpen zoals de klimaatverandering, het EBI en de EU moeten het absoluut noodzakelijk zijn om privacy op een hoger niveau te prioriteren, aangezien de burgers van de EU slechts langzaam maar zeker een van hun belangrijkste mensenrechten verliezen, hun persoonlijke levenssfeer. 

Het Europees burgerinitiatief (EBI) is een instrument dat burgers in staat stelt invloed uit te oefenen op de beleidsvorming van de EU. Het wordt beschouwd als het „eerste transnationale instrument van participatieve democratie”. Sinds de oprichting ervan in 2011 hebben echter slechts vier initiatieven het vereiste aantal handtekeningen bereikt („Right2Water”, „Eén van ons”, „Stop Vivisectie” en „Verbied glyfosaat”) en slechts het laatste heeft het parlement bereikt (2014) en kan het een realiteit worden. Dit illustreert hoe moeilijk en onwaarschijnlijk is om de politiek van de EU te beïnvloeden.

Maar omdat de pandemie ons heeft laten zien, is een sterk en verenigd maatschappelijk middenveld meer nodig dan ooit, en het EBI kan hieraan een grote bijdrage leveren. Hoe kan het EBI het instrument worden dat alle Europese burgers gebruiken om de Europese Unie om hulp te vragen? Hoe kan het EBI het participatieve instrument worden dat het wordt geacht te zijn?  

Mijn voorstel is dat het EBI zijn forum zichtbaarder moet maken door middel van een socialemediacampagne om mensen meer te helpen weten over het EBI. Het nam me een tijd om over het EBI te horen. Naar mijn mening moet het EBI worden gepresenteerd als wat het is: een belangrijk instrument voor de bevordering van de democratie en de mensenrechten. Dit moet worden bevorderd via socialemediaplatforms (Facebook, Twitter, Youtube of Instagram) en zelfs kranten uit de verschillende lidstaten. Een andere manier om dit te doen is door campagnevoeren binnen de EU-instellingen, onder de werknemers van de instelling, en ook in de universiteiten in Brussel en in alle Europese Unie.Het EBI zou ook een Youtube-kanaal kunnen creëren waarin de verschillende initiatieven die op dit moment worden besproken, kunnen worden toegelicht. Dit kan het proces van de verzameling van handtekeningen vergemakkelijken en de participatie van het publiek in het EBI bevorderen.